Procesja Jelsa

Mówi się, że mieszkańcy Jelsy rodzą się i umierają z krzyżem. Procesja Jelsa to tradycyjna ceremonia religijna obchodów Wielkanocy, która ma ogromne znaczenie dla wyspy i mieszkańców Hvaru. Jest to specyficzny i wyjątkowy rytuał chrześcijański, który reprezentuje religijną i kulturową tożsamość tej części Hvaru. Został on opracowany w okresie wielkich zawirowań społecznych, tuż przed buntem chłopów z Hvaru w XVI wieku. Istnieje kilka opowieści o tym, jak powstała ta procesja. Pierwsza mówi, że był to znak pokuty po tym, jak mały krzyż w mieście Hvar cudownie wyciekł krwią. Druga opowiada o tym, jak procesja powstała po tym, jak centralne miejsca wyspy zostały oddzielone od władz kościelnych całej wyspy Hvar. W każdym razie procesja jest wyrazem pobożności i uległości mieszkańców wyspy, a bycie nosicielem krzyża jest wielkim zaszczytem. Specjalnością procesji jest jej uroczysty rytuał, który nie pozostawia obojętnym. Odbywa się w wielki czwartkowy wieczór i łączy sześć miejsc na wyspie: Jelsa, Pitve, Vrisnik, Svirče, Vrbanj i Vrboska. Procesja rozpoczyna się zawsze o godzinie 22:00, a pokonanie dystansu około 25 kilometrów zajmuje 8 godzin. Na czele każdej procesji znajduje się specjalnie wybrany posiadacz krzyża noszący 18-kilogramowy ciężki krzyż przykryty czarnym welonem. Posiadacze krzyża ubrani są w białe tuniki. Za nimi idzie wybrana eskorta wiernych i pielgrzymów, jednakowo ubrana w braterskie stroje, a kolejka zatrzymuje się w kościołach w każdym z wymienionych wcześniej miejsc. Istnieje specyficzny ruch ludzi idących zgodnie z ruchem wskazówek zegara, z zamiarem, aby krzyże nigdy nie spotkały się w tym długim marszu. Procesja nosi nazwę „Za križen” i reprezentuje zjawisko kulturowe, które łączy i gromadzi wszystkie pokolenia i pozostaje centrum wydarzeń na wyspie przez wieki. W 2009 roku została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO i jest jednym z 13 fenomenów chorwackiej kultury. Zaplanuj swoje wakacje o tej porze roku i wynajmij kwaterę w Jelsa lub w innym miejscu na Hvarze, aby doświadczyć piękna prostoty stylu życia na wyspie i wyspiarzy, którzy są przyzwyczajeni do życia z niewielkimi, ale godnymi.